چند وقت پیش یه جوک شنیدم،
گفته بود:
از حموم کردن نهایت استفاده رو ببریم
چون نسل قبل که نمیدونستن حموم چیه
نسل آینده هم که نمیفهمن آب چیه
اولش خنده ام گرفت.اما بعدش رفتم تو فکر...یعنی انقدر داریم تو مصرف آب اسراف میکنیم که نسلای آینده آرزوی آب داشته باشن؟
داریم به کجا میریم؟؟؟
من الان 14سالمه،اما به آینده ام و زندگیم دارم فکر میکنم.به زمانی که آب،دیگه یه امکان رایگان برای همه نیست.به زمانی که با حسرت،یه قطره آب رو مصرف میکنیم.
به وقتی که دیگه خبری از آواز خوندن زیر دوش نیست،یا آب بازی با بچه ها.
به وقتی که اززاینده رود،فقط یه اسم میمونه،شاید همونم نمونه!
به وقتی که با حسرت،به رودهای خشک شده که یه وقتی زندگی رو جاری میکردن،نگاه کنیم.
یه کوچولو دیگه فکر کن...
میری پارک،چمنا و درختا خشک شدن...
خداییش،وقتی میرید کنار یه رودخونه،دلتون شاد نمیشه؟
پس چرا...
دیگه نمیدونم چی بگم...
فعلا!